Zelfs met originele wortel neus en stenen voor de ogen en mond.
Vaak schrijf ik op donderdag mijn blog.
Het idee voor een blog is meestal een ervaring die ik in die week heb opgedaan.
Afgelopen week speelden er meerdere ideeën in mijn hoofd.
Ik kon het vervolg gaan schrijven op de "brutale" vraag.
Want het kunstwerk is af. Ik ben vereeuwigd op papier.
Zelfs twee keer en het zal ook niet de laatste keer zijn. Beide tekeningen zijn mooi geworden.
De ene hangt vol trots in mijn kantoor.
Het is een portret tekening gemaakt van houtskool
De achtergrond is gevuld met kleurrijke bloemen. Juist door de kleurrijke achtergrond springt het portret er uit.
De andere tekening hangt nog bij de kunstenaar.
Het was een compleet nieuwe gewaarwording om mijzelf in volle glorie op papier te zien.
De kunstenaar heeft genoten van het tekenen
Hij vroeg of hij me nog een keer mocht tekenen. (Volgens mij ben ik voor nu zijn muze)
In het voorjaar ga ik weer bij hem langs.
Dan zal ik door hem op foto gezet worden, zodat hij mij nog een keer kan tekenen.
Naast deze bijzondere ervaring had ik een afspraak staan in Steenwijk voor een zakelijk portret.
Het was een gezellige shoot en achteraf was deze zeer leerzaam.
Ik had niet voldoende vragen gesteld. Daardoor kwam het eindresultaat niet overeen met hoe de opdrachtgever het voor zich had gezien.
Nu kun je daar vreselijk van balen en je daardoor rot voelen.
Of accepteren dat je nog wat te leren hebt en het fijn vinden dat je opdrachtgever zo kritisch is.
Je krijgt zo de ruimte om ervan te kunnen leren.
Ja natuurlijk baal ik er ook wel van.
Ik wil gewoon goed werk leveren en dat in een keer.
Ondernemer zijn is nou eenmaal wat anders dan alleen fotograferen.
Ook ik heb daar gewoon nog wat te leren. Die leerschool krijg ik in de praktijk, of ik dat nou leuk vind of niet.
Naast het zakelijk portret was ik sinds vorige week vrijdag ook bezig met een uitvaart.
Ik heb het proces van opbaring, condoleance tot en met de nazit na de uitvaart mogen vastleggen.
Het was prachtig en intens.
Ik was gisteren dan ook helemaal leeg en aan de andere kant propvol.
In mijn hoofd was er geen ruimte om een blog te schrijven.
Toen ik gisteravond terugkwam van het sporten sneeuwde het buiten.
Ik kon het niet laten om even een sneeuwbal te maken en er eentje tegen mijn jongste aan te gooien toen hij de deur opendeed.
"Mam zullen we morgen een sneeuwpop maken?"
Vroeg hij aan mij.
Ik kon geen betere vraag krijgen. Wat had ik daar een zin in.
Vanochtend heb ik hem eerder wakker gemaakt,
Nog voordat hij naar school moest hebben wij samen een sneeuwpop gemaakt.
Zelfs met originele wortel neus en stenen voor de ogen en mond.
Mijn werk is geweldig.
Ik kan er intens van genieten, maar zo nu en dan maak ik veel liever een sneeuwpop.
Reactie plaatsen
Reacties
Dat zijn de mooie dingen Daf !!
Ik heb ooit tegen mijn zoon gezegd dat ik uitgestrooid wil worden ergens bij het Noorderlicht ..
En ik ben nog steeds onder de indruk dat ik het levend en wel vorige week op het strand in Petten stond en het te zien kreeg ..
Ook op een moment dat het meer dan welkom was !!
Ik zal je er een foto van sturen ...
Een sneeuwpop maken met Kairo om mij heen geen goed idee, wel de lol als ik hem zie genieten. Wat fijn dat je portetten klaar zijn ben erg benieuwd. Lekker toch dat het maken van een sneeuwpop met je zoon zo relaxend is. Fijn weekend moppie 😘